Pierre Ghysens
Schilder en illustrator
Toen ik 3 jaar oud was maakte ik leuke tekeningen op mijn lei met griffel.
Mooie tekeningen moesten steeds plaats maken voor nieuwe.
Dit heeft me doen beseffen dat het misschien leuker zou zijn mijn werk op de een of andere manier vast te leggen.
Toen ik een jaar of tien was vond ik in de werkplaats van mijn grootvader potjes kleurstof en heb ik daarmee een schilderij op hout gemaakt. Een indiaan in een prauw, prachtige kleuren.Ik had echter niet door dat het gebruikte medium geen verf was maar kleurstof om verf te maken. Na dertig jaar was de schilderij nog steeds niet droog.
Tijdens mijn schooljaren werd zijdelings aandacht besteed aan tekenen. Architecturaal tekenen sprak mij wel aan. Ik ben wel geen architect geworden omdat in de jaren na de oorlogsjaren, toch voor mijn omgeving, het wenselijk was als 15 jarige vroeg aan het werk te gaan in plaats van school te lopen.
Ik werd als selfmade man hulpboekhouder, boekhouder, expert boekhouder, erkend accountant.
Zo heb ik een volledige 45 jarige carrière kunnen afwerken in eenzelfde internationale firma.
Het tekenen en schilderen bleef een uitgelezen bezigheid tijdens mijn vakantieperiodes.
Op pensioenleeftijd kon ik als vrijetijdsbesteding mijn tijd botvieren met creatief bezig zijn. Iets creëren was mijn passie, met zelfs pogingen tot maken van een schilderij.
Toen echter op 74 jarige leeftijd mijn vrouw mij ontviel bedacht mijn dochter mij in te schrijven voor een academische vorming in schilderkunst, wellicht als afleiding.
Sinds 2017, goed 6 jaar werd ik begeleid door Soetkin De Mulder op de academie.
De academische opleiding is achter de rug en nu wil ik mij inzetten tot persoonlijke creaties. Intussen heb ik ook een atelier opgetrokken om tussentijds ontspannend te werken.
Met extreme bewondering heb ik steeds stadsschilders bezig gezien die in een mum van tijd het portret schilderden van geïnteresseerde stadsbezoekers.
Portret schilderen, eventueel een groep personen, lijkt mij dan een uitstekende uitdaging te zijn.
